małe, niepozorne, purpurowe, zebrane w nieduże wiechy. Pojawiają się już w marcu, a przekwitają w kwietniu. Później dojrzewają dużo bardziej atrakcyjne, czerwone i owalne owoce. Aukuba jest rośliną dwupienną, zatem owoce występują tylko na osobnikach żeńskich. Do niedawna aukuba była uważana wyłącznie za roślinę doniczkową, jednak obecnie wiadomo już, że z powodzeniem można ją uprawiać w gruncie, wymaga jedynie odpowieniego podejścia. Roślina taka powinna być posadzona na wiosnę, aby miała czas się zaklimatyzować. Należy umieścić ją w zacisznym miejscu, nienarażonym na południowe słońce. Zimą, podczas dłużej trwającej słonecznej i suchej pogody należy ją podlewać, warto także zabezpieczyć ją np. agrowłókniną. Te zabiegi powinny minimalizują ryzyko przemarznięcia. Poza tym roślina, nawet jeśli ulegnie uszkodzeniu, bardzo dobrze regeneruje się z uśpionych pączków i odrostów korzeniowych. Łatwiej jednak uprawiać aukubę w doniczce, wówczas na zimę należy ją przenieść w chłodne, widne miejsce. Jako roślinę doniczkową można ją posadzić w ziemi uniwersalnej, umiarkowanie podlewać i umieścić w jasnym, choćby półcienistym miejscu. Pomimo dodatkowych wymagań roślina ta jest jednak warta wysiłku, ponieważ wyróżnia się na tle innych roślin tarasowych.